Μουνχ, Έντβαρντ

(Edvard Munch, Λέτεν 1863 – Σκέιεν, Όσλο 1944). Νορβηγός ζωγράφος και χαράκτης, προσωπικότητα μεγάλης σημασίας για τη διαμόρφωση της εξπρεσιονιστικής έκφρασης. Από το 1889 έως το 1891 παρακολουθούσε τα μαθήματα του Λεόν Μπονά και γνώρισε τη ζωγραφική του Βαν Γκογκ, του Γκογκέν και των μεγαλύτερων Γάλλων καλλιτεχνών της εποχής. Πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στη Γερμανία, στην Ιταλία και πάλι στη Γαλλία (όπου από το 1895 έως το 1897 συνδέθηκε με την ομάδα των συμβολιστών του Ποντ-Αβέν). Τελικά έφτασε σε μια ζωγραφική έκφραση, νατουραλιστική στην ουσία της, αλλά διαπνεόμενη από ένα πνεύμα οραματιστικό, γεμάτο πανικό και μυστικο-σεξουαλικό άγχος· για να εξάρει το πνευματικό και συμβολικό περιεχόμενό της, χρησιμοποίησε μια συνοπτική και συνθετική διατύπωση, σύμφωνη με τις αντιλήψεις του «Νέου Ρυθμού». Μια ατομική του έκθεση στο Βερολίνο το 1892 προκάλεσε τόση αντίδραση ώστε έκλεισε την επόμενη των εγκαινίων, αλλά έδωσε λαβή σε 130 Γερμανούς καλλιτέχνες, με επικεφαλής τον Μαξ Λίμπερμαν, να διαμαρτυρηθούν. Από το 1909 ο Μ. έζησε στη Νορβηγία μια περίοδο αυτοσυγκέντρωσης, γόνιμης εργασίας και συχνών ταξιδιών. «Η οδός Καρλ Γιαν το βράδυ», έργο του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρντ Μουνχ (Συλλογή Ράσμους Μέγερ, Μπέργκεν, Νορβηγία). «Κορίτσια στη γέφυρα», χαρακτηριστικός πίνακας του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρντ Μουνχ (Εθνική Πινακοθήκη, Όσλο).